عزيزم تو فرزندي خيالي به نام آرسين داري و نقش يك مادر مهربان را به خوبي برايش بازي مي كني. گاهي كه با هم به پارك مي رويم، تاب خالي را تكان مي دهي و آرسيني را كه من نمي بينم ،روي تاب تاب مي دهي.از دوست روان شناسم در اين باره پرسيدم .گفت اين شخصيت زاده تخيل توست و من به عنوان مادرت بايد او را بپذيرم و باور كنم تا تو دچار استرس نشوي و به من بيشتر اعتماد داشته باشي . به نظر مي رسد ،آرسين فرزند تخيلات و آرزوهاي فرداي توست.بايد با تو آشناتر شوم عزيزك نازنينم.تا آنجا كه من دريافته ام،تو با كلمه و موسيقي رابطه احساسي و شعوري عميق و زيبايي داري .تخيل،موسيقي و كلمه در كنار هم مي توانند زاينده هنر حقيقي باشند و من اميدوارم ...